Sytuacja menedżerów w firmach ulega obecnie dynamicznym przemianom. O ile kiedyś mówiło się, że „pracownik przychodzi do firmy, ale odchodzi od szefa”, to obecnie należałoby by tę zasadę nieco zmodyfikować dopisując, że „pracownik przychodzi do firmy i szefa, ale nadal odchodzi najczęściej od tego drugiego”. W dobie powszechnych Social Mediów, portalów typu Gowork.pl, czy nawet LinkedIn, w którym łatwo znaleźć pracowników danej firmy i spróbować do nich dotrzeć z pytaniem „jak tam się pracuje?”, to jaki jest szef może być wyróżnikiem na rynku pracy i przyciągać do danej firmy, czy też działu chętnych kandydatów.
W tej sytuacji kluczowym pytaniem staje się to „Jak być dobrym szefem/menedżerem?”, a odpowiedź na nie, nie jest już tak prosta jak kiedyś. Rola menedżera ulega dynamicznym przemianom wraz z tym jak przed menedżerami stają nowe wyzwania i zmienia się rzeczywistość, która ich otacza. Dynamik tych zmian ulega ciągłemu przyśpieszeniu i poszerzaniu, powodując że coraz trudniej jest podejmować decyzje na bazie dotychczasowych doświadczeń i zarządzać podległym obszarem tylko na bazie przyjętych wcześniej KPI’ów (Kluczowych Wskaźników Efektywności). Dziś standardem staje się zmienność. Zmienność: informacji, dostępnych danych, sytuacji rynkowej, postaw i oczekiwań klientów oraz systemów zarządzania. Wraz z nadejściem tak dużej zmienności, naturalnym elementem, który pojawia się w obszarze zawodowym jest niepewność, która dotyka menedżerów, właścicieli firm, ale także i samych pracowników. Wszyscy więc szukają obecnie menedżerów, szefów czy liderów, którzy z tym brakiem pewności dobrze sobie radzą.
Świat VUCA
Opisana powyżej sytuacja bywa często określana terminem VUCA, który pochodzi od słów: volatility (zmienność), uncertainty (niepewność),complexity (złożoność) i ambiguity (niejednoznaczność).Łączy on w sobie cztery rodzaje wyzwań, które wymagają odmiennych podejść.
Odpowiedzią na nie jest opracowany przez Boba Johansena, z Institute for the Future zestaw czterech umiejętności menedżerskich, który nazwał on „VUCA Prime”. Należą do niego: vision (wizja), understanding (zrozumienie), clarity (jasność), oraz agility (zwinność).
Powyżej opisane wyzwania i umiejętności menedżerskie potrzebne do skutecznego nimi zarządzania są jedynie narzędziem, którego efektywność zależy w dużej mierze od „operatora” który nim zarządza i kieruje. Można więc rzec, że wszystko w rękach menedżera. Menedżera, który również walczy ze zmiennością otoczenia, starając się z jednej strony zapanować nad obecną sytuacją, a z drugiej szukając dodatkowych informacji i wskazówek, które mu to zapanowanie ułatwią. W tym szukaniu pomocy jest jednak pewna pułapka, bo w dobie masy informacji, poradników i szkoleń łatwo można ugrzęznąć i to co miało być dla nas wsparciem staje się dodatkowym obciążeniem i źródłem frustracji. Stąd tak ważny w doborze zadań, którymi chcemy się zająć i źródeł informacji ich dotyczących jest propagowany przez Grega McKeowna „esencjonalizm”. Sprowadza się on do tego, że nie robisz więcej w krótszym czasie, ale robisz tylko właściwe rzeczy. Kiedy dołożysz do tego jeszcze odpowiednie dbanie o poziom własnej energii, jesteś na najlepszej drodze do odniesienia menedżerskiego sukcesu.
Add Comment